ZÁMBÓ  Sándor

Geboren : 10 oktober 1944 (Újpest, Hongarije)
Club(s) als speler: XV kerüliti Vasas (jeugd tot 1962), Újpesti Dózsa SC (1962-'80, 410 wedstr., 20 goals), Chinoin SC (1980-'81), Balassagyarmati SE (1981-'82), Gödi SE (1982-'85), UFC Pama (Oostenrijk, 1985-'88), UFC Kittsee (Oostenrijk, 1988-'90)
Positie : Aanvaller

Biografie :
Zámbó Sándor was opgegroeid in een heel arm gezin, dat in een kamer met keuken van een paar vierkante meter groot leefde. Om uit de armoede te geraken ging Zámbó eerst boksen. Dat lukte een jaartje. Hij versloeg een paar tegenstanders, maar het ontbrak hem aan pure kracht. Hij fixeerde dan zijn aandacht op het voetbal, en dat lukte hem beter. Eerst geprobeerd bij de club XV kerüliti Vasas (thans REAC), maar voelde zich daar niet goed. Hij stapte dan in 1962 over naar Újpesti Dózsa SC en daar lukte het wel. Hij zou er de beste jaren van zijn leven doorbrengen.
Zámbó kan beschouwd worden als een van de huismeubelen van Újpesti Dózsa, want vanaf 1962 tot 1980 was hij niet weg te denken uit het eerste elftal. Zámbó debuteerde daar op 17-jarige leeftijd in het eerste elftal, speelde er 410 wedstrijden en tekende daarbij 20 doelpunten aan. Negenmaal werd hij met die club Hongaars landskampioen en won tweemaal de Beker van Hongarije. In 1969 haalde Újpest de finale van de Beker der Jaarbeurssteden, waarbij tegen het Engelse Newcastle United FC in beide finalewedstrijden verloren werd met 3-0 en 3-2.
In die periode had Újpest een mooi potentieel aan spelers, zoals naast Zámbó zelf ondermeer Szentmihályi Antal, Juhász Péter, Dunai III. Ede, Fazekas Lásló, Göröcs János, Bene Ferenc en Dunai II. Antal, met als trainer dan ook nog Baróti Lajos.
Na Újpest, dat hij in 1980 verliet, speelde hij nog gedurende 10 jaar in diverse ploegen, maar bij geen enkele zou hij de prestaties van bij Újpest kunnen benaderen: Chinoin SC (1 jaar), Balassagyarmati SE (1 jaar), Gödi SE (3 jaar), UFC Pama (Oostenrijk, 3 jaar) en UFC Kittsee (Oostenrijk, 3 jaar), waar hij in 1990 ook een punt zette achter zijn voelballoopbaan. Hij was op dat ogenblik 45 jaar oud.

Zámbó speelde 33 wedstrijden in het nationale shirt van Hongarije en tekende 3 doelpunten aan. Zijn eerste cap kwam eraan tegen Tsjecho-Slowakije die in Budapest op 25 mei 1969 met 2-0 verslagen werd. Zijn laatste interland was deze tegen Bulgarije in Sofia op 7 juni 1975 waar met 4-0 verloren werd in een kwalificatiewedstrijd voor de Olympische Spelen 1976.
In 1972 behoorde Zámbó tot de selectie voor het Europees kampioenschap 1972 in België. Hij speelde negen wedstrijden, voorronde inbegrepen, maar scoorde niet. Hongarije eindigde in Brussel toen vierde na een 2-1 nederlaag tegen België in de strijd om het brons.

Zámbó vergaarde geen rijkdom. Na zijn voetbalcarrière liep hij enigszins verloren. Voor hem was het voetbal alles geweest in zijn leven. Hij kende niets anders. Hij leefde zelfs een tijd van sociale uitkeringen, maar leidt nu als gepensioneerde een rustig en bescheiden leven, samen met zijn echtgenote en dochter.

Zámbó Sándor.	Újpesti Dózsa 1969 met onderaan de aanvalslijn Fazekas Lásló, Bene Ferenc, Dunai II. Antal en Zámbó Sándor.	Zámbó op latere leeftijd.

Zámbó Sándor (donkere trui) in actie.

Het Hongaars team dat tegen België speelde voor de derde plaats op 17 juni 1972 (verlies 2-1): rechtstaand: Fábián Tibor, Géczi István, Juhász István, Balint László, Páncsics Miklós en Juhász Péter; gehurkt: Kozma Mihály, Kü Lajos, Albert Flórián, Dunai Antal en Zámbó Sándor.

ERELIJST : Club als speler: * Negenmaal Kampioen van Hongarije met Újpesti Dózsa SC in 1969, 1970 (lente), 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1978 en 1979 * Tweemaal winnaar Beker van Hongarije met Újpesti Dózsa SC in 1969 en 1971 * Finalist Beker der Jaarbeurssteden met met Újpesti Dózsa in SC 1969 Nationaal elftal Hongarije: * Vierde op het Europees Kampioenschap 1972 in België * 33 caps * 3 doelpunten